Dy Murgesha

Dy murgesha shkojnë per të blerë biskota. Njëra quhet Murgesha Matematika (MM) e tjetra Murgesha Logjika (ML). Po bëhej natë

dhe dy murgeshat ishin akoma larg Manastirit.
ML: “A e ke verejtur qe ka gjysme ore qe po na ndjekë një burrë ?”
MM: “Po, por çfarë kërkon nga ne.”
ML: “Është logjike do te na dhunojë.”
MM: “Oh jo! Nëse e llogarisim, për 15 minuta do të na arrijë. Çfarë mund të bëjmë ?”
ML: “ E vetmja mundësi logjike është t‘i shpejtojmë hapat.“

Murgeshat i shpejtojnë hapat
MM: “Nuk ia vlenë.”
SL: “Nayrisht që nuk ia vlen. Burri bëri gjënë më logjike që duhej ta bënte: i shpejtoi hapat edhe ai.“
MM: “Atëherë çka mund të bëjmë ? Nuk i duhet më shumë se një minut që të na arrijë.”
ML: “E vetmja mundësi për ne është që të ndahemi. Ti shko andej e unë këtej. Nuk mund të na ndjekë të dyjave.”

Burri vendosë ta ndjekë murgeshën Logjika. Murgesha Matematika arrinë në Manastir dhe është shumë e preokupuar pë Murgeshën

Logjika që po vonohej. Më në fund arrinë edhe Murgesha Logjika.
MM: “Motër Logjika, shyqyr Zotit që erdhe. Tregom çka ndodhi.”
ML: “E vetmja gjë logjike që mund të ndodhte. Burri nuk mund të na ndiqte të dyjave, kështu vendosi të më ndiqte mua.”
MM: “E pastaj çfarë ndodhi? Tregom të lutëm.”
ML: “Ndodhi e vetmja mundësi logjike. Fillova të vrapojë me sa forcë që kisha.”
MM: “E pastaj ?”
ML: “E vetmja gjë logjike që mund të ndodhte: Edhe burri filloi të vraponte me sa forcë që kishte.”
MM: “E pastaj ?
ML: “E vetmja gjë logjike : Më zuri.”
MM: “Oh jo! E ti çfarë bëre?”
ML: “Të vetmën gjë logjike që mund ta bëja: E zhvesha fustanin.”
MM: “Oh Zot! E burri çfarë bëri?”
ML: “Të vetmën gjë logjike që mund ta bënte: I uli poshtë pantollonet.”
MM: “Oh jo! E pastaj çka ndodhi ?”
ML : “A nuk është logjike, motër? Një murgeshë me fustan të zhveshur mund të vrapojë më shpejtë se një burrë me brekë nëpër këmbë…..“